Patlamış bir topla oynamak zorunda kaldı mı hiç çocuğun aylarca
Yıkılan evinin bahçesinde
Ve arkadaşsız…
Hani uzun uzun bekleyip pencere kenarında evinin direğini
Gelmediği oldu mu aylarca
Çocuğun sorduğunda:
Babam nerde?
Yüreğindeki ateşi söndürebildin mi gözyaşınla?
Hani birileri en pahalı otellerde senin için toplantılar yaparken,
Sen evladını yıkılmış okul sıralarında uyuttun mu hiç,
başörtünle üstüne örterek.
Doğduğun yerin yok olduğuna şahit oldun mu hiç
Hani havasını soluyup da göremediğin oldu mu yurdunu?
Hani kendi ellerinle toprak attığında cansız CANının masumiyetine
Dünyan durdu mu hiç,
Hele de daha verememişken istediği oyuncağı minik ellerine.
Hani ezan sesleri bomba seslerine karıştığında,
Hani insanlık tarih olduğunda,
Hani başını iki elinin arasına aldığında
Utanabildin mi hoyrat yaşamından…
Ry,
Londra,
14.07.2014