Kömür karası yüzüm
Üzülme bir kere, Canın yanmasın, Göçük altında kalan sen değildin; Bizim taşlaşmış yüreklerimizdi, Bir türlü kırılamayan Üzülme sen hiç, GöZün arkada kalmasın, Elmaslardan daha değerli bir miras bıraktın yavrularına Katlardan, arabalardan ziyade, helal bir lokma…